Dostluk ve sevgi üzerine aşağıda alıntı yaptığım satırlar hoşuma gitti. Moral buldum, mutlu oldum. Sizlerle paylaşmak istedim. Beğeneceğinizi, sevinç yaşayacağınızı, mutlu olacağınızı düşünüyorum. Sizlerin mutlu olması benim huzur bulmamı sağlayacaktır.

Çağdaş düşünce yazıları Antolojisi’nde Cevdet Yalçın dostlukla ilgili olarak şunları söylüyor. ‘’dostluk iki ya da çok kişinin duygu ve düşünce birliği sonucunda gerçekleşir. Duygu birliği kişiler arasında öylesine güçlü bir bağ, öylesine büyük bir sevgi yaratır ki, bu sevgiden dostluk dediğimiz o büyülü gerçek çıkar ortaya ‘’ Tek yanlı sevgi dostluk için yeterli değildir. Sevginin karşılıklı olması gerekliliktir.

İki insanın dostluk ilişkileri kurabilmesi, iyilikte ve erdemde eşit düzeyde olmalarına bağlıdır. Sevgi ve saygı ısmarlama olmaz. İnsanın içinden gelir. Dostluk ve arkadaşlıkta tıpkı onun gibidir. İçten gelmedikçe, gönülden gelmedikçe kurulamaz. ‘’Dostluklarda çıkar hesapları yoktur. Bencil davranışlar yoktur. Küçük düşünceler yoktur.

Dostsuz kalmak, yalnız kalmak öksüz kalmaktır. Hiçbir üzüntü gerçek bir dost edinememenin üzüntüsü kadar iç sıkıcı değildir. Dostlara üzüntü ve acılar söylendiği zaman üzüntü ve acılarla azalma olması dostluğun gereğidir.

Aynı kitapta Mehmet Salihoğlu’da sevgi üzerine şunları söylüyor ; ‘’sevmek başlı başına gönül doyuran bir şeydir. ‘’ sevmek başlı başına gönül doyuran bir şeydir. Mutluluk duygusunun harcıdır. Sevgi harcandıkça artan bir hazinedir. Sevinçle doyurur, doldurur kişilerin yüreğini’’ Sevmek güzel olan ne varsa hepsini sevmektir. İnsanı, çocukları, ağaçları, kuşları, çiçekleri, şiiri, şarkıyı, müziği, sanatı, sanatçıyı, denizi, ayı, yıldızları, doğayı. Kısaca her canlıyı sevmek. İnsanlar arasındaki en büyük üstünlük iyiliktir, sevgidir. Gönülde yalansız, dolansız sevgi varsa, gönül paslanmaz.

İnsan kendisine söz anlatabilmelidir. Kendisini öfkesini kontrol ederek belli bir düzene sokabilmelidir. Böyle olunca huysuzluğu bile varsa huysuzluğundan kurtulabilecektir. Huysuzluk normal davranışın dışında gösterilen bir davranış şeklidir. Sevgiye giden yol bunlar varsa, geçmez.

Dostluğa, sevgiye ihtiyacımız var. Dostane ve insanca ilişkilere ihtiyacımız var. Malımız, mülkümüz olmazsa malsız, mülksüz oluruz. Malsız, mülksüz olunur ama komşunuz, dostunuz, arkadaşınız ve yakınlarınız olmazsa, olmaz. Malınız, mülkünüz nereye kadar? Mal ve mülk varlığınız nereye yetiyorsa, oraya kadar. Onun dışında mal, mülk ne işe yarar? Komşunuz, dostlarınız, arkadaşlarınız ve yakınlarınızın varlığı ise ölene kadardır.

İnsan yaşamı çok uzun değildir. Sayılı günlerle, yıllarla sınırlıdır. Bu yıllar ne kadarsa yaşamın süresi de o kadardır. İnsanlar iki günlük dünyanın derdini, 200 gün olarak çekmemelidir. İnsanların yükü ve dertleri paylaşılmalı, yaşam dostluklar ve paylaşımlarla kolaylaştırılmalıdır.

Dostluk ve sevginin yanında, hem de gönüllerde olmalıdır. Barış, dostlar, yakınlar arasında hiddete ve şiddete ortam yaratmadan sürdürülen yaşamdır. Barış, evde, okulda, aile bireyleri arasında birlik, dirlik, huzur içinde anlaşarak, kaynaşarak yaşamaktır. Yurtta ve dünyada ise semirmeden, sömürmeden haklara saygı çerçevesi içinde insanlığı paylaşarak, insanca yaşamaktır.

Dostluklar çoğaltılmalı sevgiler geliştirilip büyütülmelidir. Barış, gönüllerde sevgi çiçekleri gibi açmalıdır. İnsanlığı bulmak, insanca ilişkiler kurmak için kötülüklerden, savaş ortamlarından kaçınılmalıdır.

İnsan olarak dünyaya geldik. İnsan gibi yaşayarak yaşamı sürdürmek istediğimizdir. Eziyet çeken sıkıntı yaşayan insanların olması kayıptır, ayıptır. Bunları reva görenlere ne denilebilir, bilmem ki. Kötülükler yaşanmasa ne kaybederiz? Kötülükler yaşanmasa kazanılanlar daha çok olmaz mı?

Hiçlik nasıl tanımlanabilir? Hiçlik, kötülüklerden cinlik, şeytanlıktan sıyrılmak değil midir? Hiçlik, temiz kalmak, bir başkasının kötülüğünü düşünmemek, düşmanca duyguları düşünceden çıkarıp, vicdanen rahatlık duymak değil midir? Vicdanen duyulan rahatlık gönül huzuru sağlamaz mı?

Gönül huzuru olunca insan hafifleyip, kuru yaprak gibi rüzgârla uçma noktasına gelecektir. Yaşam iyilikler, güzellikler üstüne kurulmalıdır. Kötülüğe giden fesat düşüncelerse hayattan çıkarılmalıdır. Sevgi ve dostluğa, barışa duyulan yakınlıklar insanların kendilerine ve insanlığa duydukları yakınlık olacaktır. Fesat düşüncelerden uzak olmak insanlığa yakın olmaktır. İnsan olmanın erdeminde buluşmak dileklerim ve SEVGİLERİMLE.
CAFER GÜNDOĞDU