Geçtiğimiz günlerde (6.2.2023 tarihinde) ülkemiz büyük bir afet yaşadı. 75 yaşındaki ben bu kadar büyük büyük bir deprem (afet) görmedim. En büyük gördüğüm deprem 1999 gölcük depremi.
Bu Depremde hayatını kaybeden vatandaşlarımıza Allahtan rahmet, yaralılara acil şifalar, geri kalanlara sabırlar diliyorum.
Tabii burada o yanlış yaptı, bu doğru yaptı gibi yorum yapacak durumum ve bilgimde yok. Ben sadece Kumluca’nın düştüğü duruma çok üzüldüğüm için bu yazıyı yazma gereği duydum ama zor bir yazı çokta uzatmayı düşünmüyorum.
Tabii millet olarak en büyük özelliğimiz böyle durumlarda kenetleniyoruz. Hemen yardıma koşar afet bölgesine elimizden geldiğince maddi ve manevi yardım ulaştırırız.
Bu durumlarda Kumluca ne yapardı onu anlatacağım.
1999 depreminde İlçemizde hemen bir toplantı yaptık. Hatta İlçemiz Kaymakamının aynı gün tayini çıkmıştı. Ama 20 gün falan sonra ayrıldı. Tabii Kumluca o zaman 4 belediye idi.
Kumluca Belediyesi meclis salonunda yaptığımız bu toplantıya Kaymakam, Belediye Başkanları, Siyasi parti İlçe Başkanları, Sivil Toplum Kuruluşları, Muhtarlar ve yardım toplamada tecrübeli olan kişiler katılmıştı.
Konusuna göre ekipler oluşturduk ve gerekli yardımları toplayarak deprem bölgesine ulaştırdık. Hatta bölgede ulaşılmayan köyleri tespit edip giden yardımlarımızı oralara ulaştırmaya çalıştık.
Hemen 3 ay sonra düzce depremini yaşadık. Burada da aynı çalışmayı yaptık. İsim isim yazmayacağım. Bundan sonra olan afetlerde de aynıydık. Maddi ve ayni yardımlar topluyorduk.
Pakistan da yaşanan büyük depremde de aynı özveri ile toplanarak ekipler oluşturduk. Ben Ahmet Ali Ağa bulvarındaki ekipte çalıştım. O zaman hep maddi yardım toplamıştık. Sonunda yine toplanarak bu parayı nasıl ulaştıracağımıza karar verdik. Hatta depremin ilk 10 gününde Pakistan da olan AKUT ikinci başkanı Akdeniz Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu Öğretim Üyesi Yılmaz Sevgül hocamda son toplantımızda bize oradaki durumu anlatıp karar vermemize yardımcı olmuştu.
Şu andaki durumu görünce çok üzüldüğüm için bu yazıyı yazma gereği duydum.
Ülkemizin yaşadığı bu afette İlçemiz halkı gerekli desteği yaptı. Onda bir sıkıntı yok. Ama benim gördüğüm birlik olamama, İnsanların bir araya gelememesi, ayrı ayrı kampanyalar yapılması. Kumluca da gördüğüm kadarı ile 6-7 civarında kampanya vardı.
Neden bu duruma üzülüyorum. Hiç olmaz ise böyle durumlarda bari birliğimizi bozmasak, böyle durumlarda bari geçtiğimiz yıllarda olduğu gibi olabilsek.
Sonuç olarak Bu Ülke bizim, Bu Kumluca bizim, Bu gelenek ve görenek bizim, Her ne kadar değişik fikirlere sahip olsak da (Allah değişik huylarda yaratmış) biz hep biriz.
Bu dağılıma çok üzüldüğüm için yazımın başlığını NE OLDU BİZE olarak yazdım.
HOŞÇA KALIN, DOSTÇA KALIN, AFETSİZ BİRLİK VE BERABERLİK İÇİNDE KALIN….
Turgut EKEN
