Günümüzde tüm dünyada siyasetçiler ,tarım alanında uygulanabilir bir siyaset üretebiliyorlar mı?Politikacılar yerelden ,tarladan bilgi alıyorlar mı?Yoksa üretmek sadece küçük çiftçinin ve köylünün yapmak zorunda oldukları bir gıda temin zincirine mi dönüştü?

    Güncel siyasete bulaşmaksızın ; siyaset yapmadan yeni bir siyaset oluşturmak mümkün mü?Bunu kimler başlatmalı?Bu yeni siyaseti çiftçiler başlatmalı.Zincirin ilk halkası.Diyeceksiniz ki köylü  domates,biber mi üretsin,fikir mi üretsin.TBMM vekillerinin çoğunluğunun meslekleri iş insanları ve avukatlardan oluşuyor.Onlar tarlanın sesi olamıyorsa yeni bir siyasete ihtiyaç zamanı gelmiş demektir.Siyaset üstü bir çağrıya…Birileri çıkıp demeli;

“Efendiler; Milli ekonomiyi düzeltmenin yolu tarım ekonomisini düzeltmekten geçer.”

      Çiftçiler tarla bazında öneriler oluşturmalı ve bunları Ankara’ya ulaştırmalı.Tüm dünyada Küçük çiftçiler örgütlü olmadığı için köşeye sıkıştırılıyor.

   Örneğin yerel yönetimlerde,belediyelerde küçük çiftçilerin de bulunduğu tarım komisyonları oluşturulmalı.Bu akil insanlar grubu ,o yörenin tarım ile ilgili acil sorunlarını,politikacılara iletilmesini sağlamalıdır.

   Tüm dünyadaki seçim anketlerinde , seçim öncesi kararsızların oranında büyük bir artış var.Ülkemizde de aynı durum geçerli.İktidarın ve muhalefetin yeni bir politika üretemediğini gören insanlar,yeni oluşumlara yöneliyor.Gün geliyor o ülkenin tarımına en büyük zararı siyasetçiler veriyor.Örneğin Tarım bakanının ve ona bağlı kadroların sürekli değişimi,kurumları yarım kalan projeler cennetine dönüştürüyor.Ülkemizdeki ; TARBİL,TARSEY,

TARGEL projeleri “Bilgi tarımın temel girdisidir”diye başlamış ve yarım kalmış çalışmalardan bazıları.

   

     Görünüşte çok zor görünse de,tüm kesimleri kapsayan ,bu paydaş sofrasını kurmak gerekiyor.Çiftçiler,tarım işçileri,pazarcı esnafı,halciler,gıda sanayicileri,tarımsal girdi üreticileri,satıcıları ve pazarlamacıları,nakliyeciler,ambalajcılar,tüketiciler,bilim insanları,odalar,birlikler,sivil toplum kuruluşları aynı sofranın etrafında toplanmalı.Bu toplanmayı çiftçiler başlatmalı ve tüm kesimleri kapsamalı.Neden mi çiftçiler başlatmalı?Çünkü bu paydaşların hepsi çiftçi çocukları.Toprağın,emeğin,ürünün empatisini yapabilecek insanlar.Yeni bir politika üretebilmeliler.

Çiftçiler , birbirlerinin  hasmı değil paydaşı olduklarını tüm kesimlere anlatmalı.Politika yapmadan teorik ve pratik yeni politikalar üretebilmeliler.