Sen beni tanıyamıyorsun ya şimdi,

Ben seni,

Pamuk gibi ellerinden tanıyorum anne.

“Alzeimer” denilen illet unutturuyor biliyorum.

Ben seni hep hatırlıyorum anne:

Sabahın köründe kalkıp,

İnekleri sağmaya giderken,

Elindeki boş bakır kova ses çıkarmasın diye,

İki elinle tutuşundan tanıyorum anne…

Ben seni sesinden tanıyorum anne.

Ayran kokulu tere yağı yayıktayken,

Çabucak yaptığın mısır ekmeği,

Saçtan inerken gün ağarımında,

Kaydırmadaki ocağın başından;

“Hadi oğlum kalk, elini yüzünü yıka,

Ekmekler soğumadan kahvaltını yap!”

Diye çağırışından tanıyorum anne…

Çocuktum anne…

Onca işin arasında;

Ocakta kaynayan kazandaki küllü suyu ılıştırıp,

Leğenin içinde başımdan aşağı birazcık döküp,

“Sıcak mı?” diye soruşundan…

Tülbentine doladığın kara sabunla

Saçlarımı köpürtürken,

“Gözlerini açma, sabun kaçmasın!” deyip,

Saçlarımı ovuşundan tanıyorum anne…

Kara önlüğümü giydirip, beyaz yakamı takıp

Azığımı çantama koyuşundan…

“Allah zihin açıklığı versin oğlum!” diyerek

Sırtımı sıvazlayıp,okuluma uğurlarken,

Yanağımdan öpüşünden tanıyorum anne.

Hani hiç kestirmediğin kıvırcık saçların vardı ya anne,

Ablamlar ısrar etmişti de, zorla kestirmiştin.

“Aman yavrum ortalığa atmayın!” demiştin.

Ölünce göğsüne konulmasını istemiştin.

Saçların hala eski evin yüklüğünde duruyor.

Ben seni,

Süpürge saçlarını örüşünden tanıyorum anne.

Üşütmemek için ocağımızı yakışından,

Gaz lambasını kısıp, ocaklığa koyuşundan,

Çiçekli perdeleri çekip, üstümüzü örtüşünden,

Kapıyı çekmeden önce,

Son bir kez bakışından tanıyorum anne…

Zeytin yeşili gözlerin ısıtırdı içimi.

Okul dönüşü biraz oyuna takılsam,

Yolda karşılardın “Nerede kaldı?” diye

Karşıdan gördüğünde,

İçinin rahatladığını gözlerin anlatırdı.

Ben seni,

Yeşil yeşil bakışından tanıyorum anne…

Seni göz yaşlarından tanıyorum,

Büyüyüşümden ...

Askere yollarken,

“Vatana emanet ol!” deyip,

İçin için ağlarken,

Arkamdan su döküşünden tanıyorum anne…

Ekmek kokardın, duman kokardın.

Süt kokardın, ayran kokardın.

Aş kokardın, harman kokardın

Gül kokardın, reyhan kokardın.

Ben seni,

Ana gibi kokuşundan tanıyorum anne…

Ben büyüdüm, sen bebek oldun.

Ben seni şimdi,

Bebek gibi yatışından tanıyorum anne…

Şaban BALTACIOĞLU