Haber Atıf Hoca’dan geldi…Halil Akdeniz vefat etmiş diye. Akdenizli olduğunu biliyordum ama Kumluca’nın Savrun Köyünden olduğunu bilmiyordum…
Haber Atıf Hoca’dan geldi…
Halil Akdeniz vefat etmiş diye. Akdenizli olduğunu biliyordum ama Kumluca’nın Savrun Köyünden olduğunu bilmiyordum… Çeşitli kereler ismini duymuşluğum vardır… Karşılaşmalarımız da oldu… Celebi kimliği, disiplinli çalışmayı yaşam kültürü olarak bilen ve her zaman kendine göre bir bakış acısını, yaptığı her işe yedirmişliğini de biliriz… Demokrat duruşu olan bir ilke insanı, renklere kelam düzmesini bilen bir ressamdı… Diplomat olarak da çeşitli ülkelerlerde kültürü ve sanatı temsil etmişliği de hafızalardadır… Yolda giderken Cerkes Karadağ’ı aramak geldi içimden… Başın sağ olsun, Halil Hoca’da Yıldızlara koşmuş dedim… O da bana “Bugün sizin oralarda bir yere yolcu olacak dedi… İyi arkadaştılar ve hem Ankara’dan hem de İstanbul’da aynı üniversitede ders veriyorlardı… Çok güzel laflar etti Cerkes…
Çocukluk arkadaşlarıyla konuştuk. Eyüp Değirmenci’nin anlattıklarına bakılırsa; çok küçük yaşlarda girmiş renklerin dünyasına. Kır çiçeklerini toplayıp bir havanda döverek ürettiği renkleri tekrar kır çiçeklerine dönüştürmesyle ÜN kazanmış… Sonrasında başlamış öğretmenlik serüveni… Gazi Eğitim’in Resim bölümü… Sonrasında başlayan Hacattepe süreci… Diplomatlık serüveni…
Gözlerim onu yakından tanıyan birilerini arıyor… Ressam Nihat Kahraman ile tanışıyoruz… Onunla da yaşanmış öyküleri ve meslekte biriktirdikleri anı damlaları var… Sonrasında Halil Hoca’nın küçük kardeşi İsmek Akdeniz alıyor sözü… Uzun yıllar Akdeniz Sanat Galerisi’nin yöneticiliğinden söz ediyor… Bizim Cerkes’i de çok iyi biliyorlar… Sonra Cerkes’in Artis Gratis’i konuşuluyor… Küçük kardeşi İsmet’inn anlattığı ise beynimizi çalkalıyor adeta…
Kumluca Belediyesi’ne bir zamanlar yani şimdiki belediyeden önceki yönetim… İsmi lazım değil… Bir kargo ile hayli ağır bir kitap geliyor… Doğduğu toprakların Belediyesine bir kitap gönderiyor Halil Hoca… Ve ne oluyor biliyor musunuz? Biz böyle birini tanımıyoruz diye kitap iade ediliyor… Ve ben işti oracıkta bir deprem geçiriyorum… Hafıza skalam böyle bir olayı kabul edemiyorum… Üstelik de dünyanın tanıdığı bir insanın bizzat kendisinin kaleme aldığı bir BİYOGRAFİ… Konuyu sorup soruşturuyorum, bizzat kardeşi İsmet Bey evet maalesef böyle oldu diyor… Bir belediyenin sahiplenmediği kültür ve sanat emekcisi Halil Bey’e şimdiki Kumluca Belediyesi sahip çıkarak bizzat belediye başkanı ve belediye meclisi üyeleriyle hemşehrilerine son görevlerini yapıyorlar…
Temmuz ayının belki en sıcak günü… Nem… Sarı bir sıcak… Üstümüzde gri bulutlar isyan noktasında… Rüzgar da bir fırtınanın işaretlerini veriyor… Atıf Hoca uzman, bu rüzgar hayra alamet değil, diyor… Renklere kelam eden Hali Hoca’da bir renkten başka bir renge girmenin telaşı ve acemi karalamalar yapıyor… Hani biraz daha bekleyebilirdi… Üzmeyebilirdi en yakınlarını… Topraktan olmanın ve toprağa dönmenin destanı biraz daha bekleyebilirdi… Toprağın incitmesin… Göğün de her zaman yıldızların olacak… Köyünün şimdiki adı da GÜZÖREN değilmi zaten…
