Merhaba sevgili okuyucularım bu hafta sizlerle diğerlerinin ihtiyacını, isteklerini, mutluluğunu kendi önceliği kabul eden Wendy Sendromu hakkında yazmak istedim.
Wendy Sendromuna sahip kişilerin özelleri:
- Bu kişiler sürekli başkalarını mutlu etme ihtiyacı duyarken, arka planda çok yoğun reddedilme korkusu yaşıyor.
- Bu kişiler anne rolünü üstlenerek başkalarına bakma ve koruma rolünü üstlenir.
- Çoğunlukla terk edilme korkusu, kişinin sürekli diğerlerini memnun etmesini sağlıyor. Kadınlarda eş ve çocukları üzerinde daha çok görülür.
- Bu kişiler yaşamları boyunca o kadar çok sorumluluk alırlar ki bu da onlarda tükenmişlik yaratır.
- Bu kişiler ilişkilerinde o kadar çok bağımlılık gösterir ki çocuklarına ya da koruma altına aldığı kişilere “ sen bensiz ne yaparsın bilmiyorum.” “ sen yapma ben yaparım.”, “endişelenme ben buradayım. “ cümleleri ile karşıdaki kişiye alan bırakmayabilir. (Helikopter anne babalık bu sendroma örnek verilebilir.)
- Bu kişiler yaşam boyumca kendi isteklerini hep görmezden gelir. Nelerden hoşlanıp hoşlanmadığını bilmez.
Wendy Sendromunun nedenlerine bakıldığında; daha çok aile ortamın etkili olabileceği buna göre çocuklukta anne babanın veya bakım verenin olmaması çocuklukta kendilerini korumasız hissetmiş olabilir ve bu nedenle şimdiki ailesi gördüğü kişilere karşı çok fazla korumacılığa sahip olabilirler. Veya çok fazla korumacı bir aile ile büyümenin özerkliğini kısıtladığını söyleyebiliriz. Bunun yanında Duygusal bağımlılık, ayrılma korkusundan kaynaklı özgüven eksikliği de bu sendroma neden olabilir.
Sonuç olarak Wendy Sendromu olan kişiler; kendi ihtiyaçlarını yok sayıp diğerlerinin ihtiyaçları için çaba gösterirler. Başkaları için bir şeyler yapmanın amacı olduğuna kendilerini inandırırlar, yalnız kalmaktan, çatışmaya girmekten fikirlerini beyan etmekten korkarlar. Çok fazla iş üstlenirler hiç lügatlarında “yapamam”demek yoktur. Kontrolcü ve bağımlıdırlar. Kişinin Kendi ihtiyaçlarını yok sayma bastırma durumu kişinin özgüvenini kaybetmesine ve depresyona girmesine neden olabilir.
Sevgili okuyucularım bu yazıyı okurken gözünüzün önüne;
hep fedakarlık yapan önceliği hep başkaları olan, kendi ihtiyacı varken ( uyumak dinlenmek, elbise, ayakkabı, kitap, para vb.) diğerinin ihtiyacı olmadığı halde onu memnun etmek için kendi ihtiyaçlarını yok sayan birileri geldi mi? Bu siz, ya da anne babanız, kardeşiniz, ablanız, abiniz olabilir.
Wendy Sendromuna karşı önceliği hep başkaları olan kişiye sesleniyorum: Diğerlerine yardımcı olmak sizi çok mutlu edebilir. Diğerlerinden aynı naifliği yardımı alamadığınızda bu siz de hayal kırıklığı ve değersizlik hissi yaratabilir. Bu durum da Depresyona yakalanma riskinizi arttırabilir.
Annenizi, babanızı, eşinizi, çocuklarınızı arkadaşlarınızı çok sevebilirsiniz ama sevgi, kendi ihtiyaçlarınızı yok saymak değildir.
Sevgiyle kalın.
Klinik Psikolog Gülsüm Bircan